دو خواهر هرزه
1 و کلام خداوند بر من نازل شده، گفت:
2 «ای پسر انسان، دو زن بودند، دختران یک مادر.
3 هر دو در مصر روسپی شدند و در جوانیِ خود فاحشگی کردند. آنجا سینههای ایشان را فشردند و پستانهای بکرشان را مالیدند.
4 خواهر بزرگتر اُهولَه نام داشت و خواهرش اُهولیبَه. آنان از آنِ من بودند و پسران و دختران بزادند. و اما نامهای ایشان، اُهولَه، همان سامِرِه است و اُهولیبَه، اورشلیم.
5 «اُهولَه، آنگاه که از آنِ من بود، فاحشگی کرد و شهوتگرانه مشتاق معشوقانش یعنی آشوریان گردید، جنگاورانی
6 که جامۀ نیلگون بر تن داشتند، فرمانداران و سرورانی که همگی جوانانی دلربا و سوارکار بودند.
7 او فاحشگی خود را بدیشان که جملگی از برگزیدگان بنیآشور بودند بذل نمود، و خویشتن را به همۀ بتهای بیارزش تمامی آنان که شهوتگرانه مشتاقشان بود، بیآلود.
8 آری، او فاحشگی خود را که از مصر آغاز کرده بود، رها نکرد، زیرا از دوران جوانی مردان با او همبستر شده، پستانهای بکرش را میفشردند و شهوت خود را با او ارضا میکردند.
9 پس او را به دست معشوقانش سپردم، به دست بنیآشور که شهوتگرانه مشتاق ایشان بود.
10 آنان عریانی او را منکشف ساختند و پسران و دخترانش را گرفتار کردند. او را به شمشیر کشته، مایۀ عبرتِ زنان ساختند و داوری را بر او به اجرا گذاشتند.
11 «خواهرش اُهولیبَه این را دید، و با این همه در شهوترانی خود از خواهر خویش فاسدتر شد و فاحشهگری او از فاحشهگری خواهرش بیشتر بود.
12 شهوتگرانه مشتاق آشوریان بود که فرمانداران و سروران بودند، و جنگاورانی ملبس به جامۀ فاخر. آنان سوارکار و همگی جوانانی دلربا بودند.
13 و دیدم که او نیز خود را نجس ساخته و هر دو به یک راه رفتهاند.
14 اما اُهولیبَه فاحشگیاش را بس فزونتر ساخت. او نقش مردان را که بر دیوارها بود، یعنی تصاویر کَلدانیان را که به رنگ قرمز ترسیم شده بود، دید.
15 آنان کمربند بر میان و دستارِ بزرگ بر سر داشتند، و همگی به سرداران میمانستند و شبیه اهل بابِل بودند که زادگاهشان سرزمین کَلدانیان است.
16 چون چشمان اُهولیبَه بر آنان افتاد، شهوتگرانه مشتاق ایشان گشت و قاصدان نزد ایشان به سرزمین کَلدانیان گسیل داشت.
17 و بابِلیان به بستر عشق او درآمدند و با زناکاری خود، وی را نجس ساختند. پس چون از ایشان نجس شد، با انزجار از ایشان روی برتافت.
18 و چون فاحشهگری خود را آشکار کرد و عریانیاش را منکشف ساخت، من نیز با انزجار از او روی برتافتم، همچنان که از خواهرش با انزجار روی برتافته بودم.
19 با این همه، او ایام جوانیخود را که در سرزمین مصر فاحشهگری میکرد، به یاد آورده، بر فحشای خود افزود
20 و شهوتگرانه مشتاق معشوقانش گردید که آلتشان به آلت الاغان و مَنیشان به مَنی اسبان میمانست.
21 پس تو آرزومند هرزگی ایام جوانی خود بودی آنگاه که مصریان سینههایت را میفشردند و پستانهای جوانت را میمالیدند.»
22 بنابراین، ای اُهولیبَه، خداوندگارْ یهوه چنین میفرماید: «اینک من معشوقانت را که با انزجار از ایشان روی برتافتی، بر ضد تو برمیانگیزانم و آنان را از هر سو بر ضد تو گرد میآورم:
23 بابِلیان و همۀ کَلدانیان و فِقُود و شوعَ و قوعَ و تمامی آشوریان را با ایشان، که جوانانی دلربا و همگی فرمانداران و سروران و سرداران و نامدارانند، و جملگی سوارکار.
24 آنان همه با اسلحه و ارابهها و کالسکهها و لشکری از مردم بر ضد تو خواهند آمد، و از هر سو با سپرهای کوچک و بزرگ و کلاهخود بر ضد تو موضع خواهند گرفت، و من داوری را بدیشان خواهم سپرد تا به رسم خود بر تو مکافات رسانند.
25 و من غیرت خود را علیه تو بر خواهم انگیخت تا با تو به غضب رفتار کنند. آنان بینی و گوشهایت را خواهند برید و بازماندگانت به ضرب شمشیر از پا در خواهند آمد. پسران و دخترانت را گرفتار خواهند کرد و بازماندگانت در آتش خواهند سوخت.
26 جامهات را از تنت خواهند کَند و جواهرات زیبایت را به یغما خواهند برد.
27 بدینسان به هرزگی و فحشایت که از سرزمین مصر آغاز کردی، پایان خواهم داد تا دیگر نه هوای آنها را در سر بپرورانی و نه مصر را به یاد آوری.
28 «زیرا خداوندگارْ یهوه چنین میفرماید: اینک تو را به دست آنان که از ایشان متنفری خواهم سپرد، به دست آنان که با انزجار از ایشان روی برتافتی.
29 آنان با تو به نفرت رفتار خواهند کرد و تمامی دسترنجت را به یغما خواهند برد و برهنه و عریان رهایت خواهند کرد و عریانیِ فحشایت عیان خواهد شد. هرزگی و فاحشهگری تو
30 اینها را بر سَرَت آورده است، چراکه با قومها زنا کردی و خود را به بتهای بیارزش ایشان نجس ساختی.
31 تو راه خواهرت را در پیش گرفتهای، از این رو جام او را به دست تو خواهم داد.
32 «خداوندگارْ یهوه چنین میگوید:
«تو از جام خواهرت خواهی نوشید،
از جامی عمیق و بزرگ؛
که مایۀ تمسخر و استهزا خواهد شد،
چراکه بسیار پر است؛
33 و از مستی و غم آکنده خواهی شد.
جام دهشت و ویرانی،
جام خواهرت سامِرِه را،
34 تا به آخر سَر خواهی کشید
و آن را خُرد خواهی کرد
و سینههای خود را به آن خواهی درید؛
زیرا، خداوندگارْ یهوه میفرماید، من چنین گفتهام.
35 «بنابراین خداوندگارْ یهوه میفرماید: چون مرا از یاد بردهای و پشت سرت افکندهای، تو خود متحمل عقوبت هرزگی و فحشای خود خواهی شد.»
36 و خداوند مرا گفت: «ای پسر انسان، آیا اُهولَه و اُهولیبَه را داوری خواهی کرد؟ پس اعمال کراهتآورشان را بدیشان خاطرنشان ساز.
37 زیرا ایشان مرتکب زنا شدهاند و دستانشان به خون آلوده است؛ با بتهای بیارزش خویش زنا کردهاند و حتی فرزندان خود را که برای من زاده بودند، به عنوان خوراک برای آنان از آتش گذراندند.
38 و این را نیز بر من روا داشتند که در همان روز، قُدس مرا نجس ساختند و شَبّاتهای مرا بیحرمت کردند.
39 زیرا در همان روز که فرزندانشان را برای بتهایشان ذبح کردند، به قُدس من درآمدند تا آن را بیحرمت سازند. هان در خانۀ من چنین به عمل آوردند!
40 آنان حتی قاصدی نزد برخی مردان فرستادند تا از راه دور بیایند، و هان ایشان آمدند. تو برای ایشان خود را شستشو دادی و بر چشمانت سرُمه کشیدی و خود را به زیورها آراستی.
41 و بر تختی پرشکوه که سفرهای پیش آن گسترده بود، نشسته، بخور و روغن مرا بر آن نهادی.
42 «آواز جمعی کثیر از خوشگذرانان گِرد او به گوش میرسید و جمعی مست نیز از بیابان آورده شدند، همراه با مردانی از میان عوام، که دستبندها بر دست و تاجهای زیبا بر سرِ آن زنان گذاشتند.
43 آنگاه دربارۀ آن که از فرط زناکاری رمقی برایش باقی نمانده بود گفتم بگذار همچنان با او زنا کنند، هرچند که در این حال است.
44 و آنان با او همبستر شدند چنانکه مردان با فاحشهها همبستر میشوند. بدینسان، با آن زنان هرزه، یعنی اُهولَه و اُهولیبَه، همبستر شدند.
45 اما مردان پارسا بر ایشان قصاصِ زنان زناکار و خونریز را جاری خواهند کرد، از آن رو که زناکارند و دستانشان به خون آلوده است.»
46 زیرا خداوندگارْ یهوه چنین میفرماید: «جماعتی بر آنان گرد آورید و ایشان را تسلیمِ وحشت و تاراج کنید.
47 آن جماعت ایشان را سنگسار کرده، به شمشیرهای خویش از پا در خواهند آورد، و پسران و دخترانشان را کشته، خانههایشان را به آتش خواهند سوزانید.
48 بدینسان به هرزگی در این سرزمین پایان خواهم بخشید تا برای همۀ زنان عبرتی گردد و آنان هرزگی تو را پیشه نکنند.
49 سزای هرزگی شما به شما خواهد رسید و متحمل سزای بتپرستیِ گناهآلود خود خواهید شد و خواهید دانست که من خداوندگارْ یهوه هستم.»