Categories
زکریا

زکریا 10

احیای یهودا و اسرائیل

1 در موسم باران بهاری، از خداوند باران بطلبید،

از خداوندی که برقها پدید می‌آورد؛

او به آدمیان باران فراوان می‌بخشد،

و به هر کس در مزرعه‌‌اش نباتات ارزانی می‌دارد.

2 زیرا بتهای خانگی سخن باطل می‌گویند،

و فالگیران رؤیاهای دروغین می‌بینند؛

خوابهای باطل بر زبان می‌آورند،

و تسلی پوچ می‌دهند.

از همین رو، همچون گوسفندانْ آواره‌اند،

و از نبود شبان ستم می‌بینند.

3 «خشم من بر شبانان مشتعل است،

و رهبرانرا مکافات خواهم رسانید؛

زیرا که خداوند لشکرها به گلۀ خود یعنی خاندان یهودا رسیدگی خواهد کرد،

و آنان را اسبِ شکوهمندِ خویش در میدان جنگ خواهد ساخت.

4 از یهودا سنگ زاویه بیرون خواهد آمد،

و از او میخ خیمه،

و از او کمان جنگ،

و از او، همۀ فرماند‌هان، با هم.

5 آنان همچون دلاوران در عرصۀ کارزار خواهند بود،

که دشمن را در گل و لای کوچه‌ها لگدمال می‌کنند؛

نبرد خواهند کرد، زیرا که خداوند با ایشان است،

و اسب‌سواران را سرافکنده خواهند کرد.

6 «من خاندان یهودا را نیرومند خواهم ساخت،

و خاندان یوسف را نجات خواهم داد.

آنان را باز پس خواهم آورد،

زیرا که بر ایشان شفقت دارم.

و چنان خواهند بود که گویی

هرگز ترکشان نکرده باشم،

زیرا من یهوه خدای ایشانم

و ایشان را اجابت خواهم کرد.

7 اِفرایِم همچون جنگاوری خواهد بود،

و دل مردمانش شاد خواهد شد، چنانکه از شراب.

فرزندانشان این را دیده، شادی خواهند کرد،

و دلهایشان در خداوند شادمان خواهد شد.

8 ایشان را صدا زده،گرد خواهم آورد،

زیرا که ایشان را فدیه داده‌ام،

و شمارشان به تعدادی که پیشتر بودند، خواهد رسید.

9 اگرچه آنان را میان قومها پراکنده ساختم،

اما از سرزمینهای دور مرا به یاد خواهند آورد

و با فرزندانشان زنده مانده، باز خواهند گشت.

10 آنان را از سرزمین مصر باز خواهم آورد،

و از آشور جمع خواهم کرد؛

ایشان را به سرزمین جِلعاد و لبنان خواهم برد،

چندان که برای ایشان دیگر جا نباشد.

11 آنها از میان دریای مصائب عبور خواهند کرد،

و امواج دریا مغلوب شده،

اعماق رود نیل یکسره خشک خواهد گردید.

تکبر آشور به زیر کشیده خواهد شد،

و عصای سلطنت مصر رخت خواهد بست.

12 من ایشان را در خداوند نیرومند خواهم ساخت

و ایشان در نام او سلوک خواهند کرد؛»

این است فرمودۀ خداوند.

Categories
زکریا

زکریا 11

گوسفندان کشتاری

1 ای لبنان، در‌های خویش بگشا

تا آتشْ سروهای آزاد تو را در کام کِشَد!

2 ای صنوبر، شیون کن!

زیرا که سرو آزاد فرو افتاده،

و درختان عظیم تباه گشته‌اند!

ای بلوطهای باشان، شیون کنید!

زیرا که جنگل انبوه قطع شده است!

3 صدای شیون شبانان است،

زیرا که جلالشان نابود گشته است!

صدای غرّش شیران است،

زیرا که بیشۀ اردن از بین رفته است!

4 یهوه خدای من چنین می‌فرماید: «گوسفندان کشتاری را بچران.

5 خریدارانشان آنها را سر خواهند برید و تقصیرکار شمرده نخواهند شد، و فروشندگانشان خواهند گفت: ”متبارک باد خداوند! زیرا که دولتمند شده‌ایم!“ و شبانانشان بر آنها رحم نخواهند کرد.

6 زیرا خداوند می‌فرماید که دیگر بر ساکنان این سرزمین رحم نخواهم کرد. اینک هر یک را به دست همسایه و به دست پادشاهش تسلیم خواهم نمود. آنان این سرزمین را با خاک یکسان خواهند کرد، و من آنان را از چنگ ایشان نخواهم رهانید.»

7 پس من گوسفندان کشتاری یعنی گلۀ ستمدیده را چرانیدم.سپس دو چوبدستی برای خود برگرفتم؛ یکی را ’لطف‘ و دیگری را ’اتحاد‘ نامیدم، و گله را چرانیدم.

8 در یک ماه سه شبان را منقطع ساختم. اما از دست گله به تنگ آمدم و آنها نیز از من بیزار شدند.

9 پس گفتم: «شبان شما نخواهم بود. هر که می‌باید بمیرد، بگذار بمیرد، و هر که می‌باید هلاک شود، بگذار هلاک شود؛ و آنها که باقی می‌مانند، گوشت یکدیگر را بخورند.»

10 آنگاه چوبدستیِ خود ’لطف‘ را برگرفتم و آن را شکستم تا عهدی را که با همۀ قومها بسته بودم، باطل کنم.

11 پس در آن روز باطل شد و ستمدیدگانِ گلهکه بر من می‌نگریستند، دریافتند که این کلام خداوند بود.

12 سپس به آنها گفتم: «اگر صلاح می‌دانید مزد مرا بدهید، وگرنه ندهید.» پس به جهت مزد من، سی سکۀ نقره وزن کردند.

13 آنگاه خداوند دربارۀ این قیمت گران که بر من نهادند، به من گفت: «آن را نزد کوزه‌گر بیفکن!» پس آن سی پاره نقره را برگرفتم و آن را در خانۀ خداوند، نزد کوزه‌گر افکندم.

14 آنگاه چوبدستی دوّم خود ’اتحاد‘ را شکستم، تا آن برادری را که میان یهودا و اسرائیل بود، باطل کنم.

15 سپس خداوند مرا گفت: «دیگر بار، وسایل شبانیْ ابله را برای خود برگیر،

16 زیرا اینک شبانی را در این سرزمین برمی‌انگیزم که در فکر آنان که هلاک می‌شوند نخواهد بود، و در پی بره‌هانخواهد رفت؛ مجروحان را درمان نخواهد کرد و ایستادگان را نخواهد پرورد، بلکه گوشت فَربِهان را خواهد خورد و سُمهایشان را خواهد کَند.

17 «وای بر شبان باطل که گله را رها می‌کند!

باشد که شمشیر بر بازویش و بر چشم راستش فرود آید!

باشد که بازویش به‌تمامی خشک شود،

و چشم راستش یکسره کور گردد!»

Categories
زکریا

زکریا 12

نجات اورشلیم

1 وحی کلامخداوند دربارۀ اسرائیل: خداوند که آسمانها را گسترانید و زمین را پی افکند و روح انسان را در اندرون او سرشت، چنین می‌فرماید:

2 «اینک من اورشلیم را برای همۀ اقوام پیرامونش جام سرگیجی‌آور خواهم ساخت، و محاصرۀ اورشلیم تمام یهودا را نیز در بر خواهد گرفت.

3 در آن روز اورشلیم را برای همۀ ملتها سنگی بس وزین خواهم ساخت. هر که آن را بلند کند، سخت مجروح خواهد شد. همۀ قومهای جهان بر ضد آن گرد خواهند آمد.

4 خداوند می‌فرماید: در آن روز من همۀ اسبان را به گیجی و همۀ سوارانشان را به جنون دچار خواهم ساخت. من با چشمان باز مراقب خاندان یهودا خواهم بود، اما همۀ اسبان قومها را به کوری مبتلا خواهم کرد.

5 آنگاه طوایفیهودا در دل خود خواهند گفت: ”نیروی ساکنان اورشلیم در خدای ایشان، خداوند لشکرهاست.“

6 «در آن روز، طوایف یهودا را همچون آتشدانی در میان هیزم و چونان مشعلی مشتعل در میان بافه‌ها خواهم ساخت. آنان تمامی ملتهای مجاورشان را از راست و چپ خواهند سوزانید، اما اورشلیم همچنان در مکان خود یعنی در اورشلیم، برقرار خواهد ماند.

7 «خداوند نخست خیمه‌های یهودا را نجات خواهد بخشید تا جلال خاندان داوود و جلال ساکنان اورشلیم بر جلال خاندان یهودا برتری نیابد.

8 در آن روز، خداوند ساکنان اورشلیم را محافظت خواهد کرد تا ضعیفترین آنان در آن روز همچون داوود باشد، و خاندان داوود همچون خدا، همچون فرشتۀ خداوند پیش روی ایشان.

9 و در آن روز در پیِ هلاک کردن همۀ قومهایی خواهم بود که بر ضد اورشلیم می‌آیند.

سوگ برای آنکه بدو نیزه زدند

10 «و بر خاندان داوود و بر ساکنان اورشلیم روح فیضو دعاهای ملتمسانه را خواهم ریخت، و بر من که نیزه‌ام زدند خواهند نگریست، و برای من مانند کسی که به جهت تنها فرزندش به سوگ نشیند، سوگواری خواهند کرد و همچون کسی که به جهت نخست‌زاده‌اش بگرید، به تلخی خواهند گریست.

11 در آن روز، سوگواری اورشلیم همچون سوگواری برای هَدَد‌رِمّون در دشت مِجِدّون، عظیم خواهد بود.

12 تمامی این سرزمین سوگواری خواهد کرد، هر طایفه‌ای جداگانه: طایفۀ خاندان داوود جداگانه، و زنانشان جداگانه؛ طایفۀ خاندان ناتان جداگانه، و زنانشان جداگانه؛

13 طایفۀ خاندان لاوی جداگانه، و زنانشان جداگانه؛ طایفۀ شِمعی جداگانه، و زنانشان جداگانه؛

14 و همۀ طایفه‌های باقیمانده، هر یک جداگانه، و زنانشان جداگانه.

Categories
زکریا

زکریا 13

طهارت گناه

1 «در آن روز برای خاندان داوود و ساکنان اورشلیم چشمه‌ای به جهت طهارت از گناه و ناپاکی گشوده خواهد شد.

2 «خداوند لشکرها می‌فرماید: در آن روز نام بتها را از این سرزمین محو خواهم ساخت، و دیگر کسی آنها را به یاد نخواهد آورد. نیز انبیا و روح پلید را از این سرزمین دور خواهم کرد.

3 اگر کسی باز نبوّت کند، پدر و مادرش که او را به دنیا آورده‌اند به وی خواهند گفت: ”تو نباید زنده بمانی، زیرا به نام خداوند سخن دروغ می‌گویی.“ و چون نبوّت کند پدر و مادرش که او را به دنیا آورده‌اند، او را از دم تیغ خواهند گذراند.

4 «در آن روز هر یک از انبیا چون نبوّت کنند، از رؤیای خویش شرمسار خواهند بود، و دیگر جامۀ پشمین برای فریب دادن نخواهند پوشید،

5 بلکه هر یک خواهند گفت: ”من نبی نیستم، بلکه کِشتگَرِ زمینم و این زمین نیز از جوانی مِلک من بوده است.“

6 و اگر کسی از او بپرسد: ”این زخمها بر پشت توچیست؟“ پاسخ خواهد داد: ”در خانۀ دوستانم این زخمها را برداشته‌ام.“

شبان و گوسفندان

7 «خداوند لشکرها می‌گوید:

«ای شمشیر، بر ضد شبان من برخیز،

بر ضد مردی که همدوشمن است!

شبان را بزن و گوسفندان پراکنده خواهند شد،

و من دست خود را بر کوچکان بلند خواهم کرد.

8 «خداوند می‌فرماید: در سرتاسر این سرزمین، دو سوّم قطع شده، خواهند مرد، و یک سوّم باقی خواهند ماند.

9 و من آن یک سوّم را از میان آتش عبور خواهم داد؛

آنان را همچون نقره تصفیه خواهم کرد

و همچون طلا مَحَک خواهم زد.

ایشان نام مرا خواهند خواند،

و من ایشان را مستجاب خواهم کرد؛

خواهم گفت، ”ایشان قوم منند؛“

و ایشان خواهند گفت: ”یهوه خدای ماست.“»

Categories
زکریا

زکریا 14

روز خداوند

1 اینک روزی برای خداوند می‌آید که در آن غنایمی که از شما گرفته شد، میانتان تقسیم خواهد شد.

2 زیرا من تمامی قومها را گرد خواهم آورد تا با اورشلیم بجنگند. شهر تسخیر خواهد شد؛ خانه‌ها تاراج و زنان بی‌عصمت خواهند گشت. نیمی از اهالی شهر به تبعید برده خواهند شد، اما باقیماندۀ قوم از شهر منقطع نخواهند گردید.

3 آنگاه خداوند بیرون آمده، بر ضد آن قومها خواهد جنگید، آن‌گونه که در روز نبرد می‌جنگد.

4 در آن روز، پاهای او بر کوه زیتون که مقابل اورشلیم به جانب شرق است خواهد ایستاد، و کوه زیتون از شرق تا غرب به دو نیم شده، درّۀ عظیمی پدید خواهد آورد؛ نیمی از کوه به جانب شمال و نیمی دیگر به جانب جنوب حرکت خواهد کرد.

5 و شما به درّۀ کوههای من خواهید گریخت، زیرا درّۀ کوهها تا به آصَل خواهد رسید. آری، شما خواهید گریخت همان‌گونه که در زمان عُزّیا پادشاه یهودا از زلزله گریختید. آنگاه یهوه خدای من خواهد آمد، و همۀ قُدسیان با وی.

6 در آن روز نه آفتاب خواهد بود، نه سرما و نه ژاله.

7 تنها یک روز پیوسته خواهد بود که خداوند از آن آگاه است، بدون روز و بدون شب، و هنگام شب روشنایی خواهد بود.

8 در آن روز، آبهای زنده از اورشلیم جاری خواهد شد، نیمی از آن به دریای شرقیو نیم دیگر به دریای غربی؛ هم در تابستان و هم در زمستان چنین خواهد بود.

9 و خداوند بر تمامی زمین پادشاه خواهد بود. در آن روز خداوند یکی و نامش نیز یکی خواهد بود.

10 تمامی این سرزمین، از جِبَع تا رِمّون در جنوب اورشلیم، به دشتی بدل خواهد شد. اما اورشلیم از دروازۀ بِنیامین تا محل دروازۀ نخست و تا دروازۀ گوشه، و از برج حَنَنئیل تا چَرخُشتهای پادشاه، مرتفع در جای خود برقرار خواهد ماند،

11 و مسکون گشته، دیگر هرگز نابود نخواهد شد، بلکه در امنیت مستقر خواهد گردید.

12 این است بلایی که خداوند بر تمامی ملتهایی که با اورشلیم بجنگند، نازل خواهد کرد: گوشت تن آنها در حالی که هنوز بر پاهای خود ایستاده‌اند خواهد پوسید، چشمانشان در حدقه فاسد خواهد شد، و زبان در دهانشان تباه خواهد گشت.

13 در آن روز اضطرابی عظیم از جانب خداوند دامنگیر آنها خواهد شد، چندان که هر کس دست دیگری را خواهد گرفت، و دست هر کس بر ضد دیگری بلند خواهد شد.

14 یهودا نیز در اورشلیم خواهد جنگید، و ثروت تمامی قومهای مجاور گرد آورده خواهد شد: طلا و نقره و جامه، به مقدار فراوان.

15 همین بلا بر اسبان و قاطران و شتران و الاغان و بر همۀ بهایمی که در اردوگاه‌ها باشند، نازل خواهد شد.

16 آنگاه باقیماندگان تمامی قومهایی که بر ضد اورشلیم آمده بودند، جملگی همه‌ساله بر خواهند آمد تا پادشاه، یعنی خداوند لشکرها را پرستش کنند و عید خیمه‌ها را جشن بگیرند.

17 هر یک از طوایف زمین که برای پرستش پادشاه، خداوند لشکرها به اورشلیم برنیایند، بر آنان باران نخواهد آمد.

18 و اگر طایفۀ مصر برنیایند و حاضر نشوند، بر آنان نیز همان بلا نازل خواهد شد که خداوند بر قومهایی که به جشن عید خیمه‌ها برنیایند نازل می‌فرماید.

19 این است مجازات مصر و مجازات همۀ قومهایی که به جشن عید خیمه‌ها برنیایند.

20 در آن روز، بر زنگوله‌های اسبان نوشته خواهد شد: «مقدس برای خداوند.» و دیگهای معمولی در خانۀ خداوند همچون کاسه‌های جلوی مذبح خواهند بود.

21 آری، همۀ دیگهایی که در اورشلیم و یهودا باشند، برای خداوند لشکرها مقدس خواهند بود، تا همۀ کسانی که قربانی می‌کنند، بیایند و از آنها برگیرند و گوشت قربانی را در آنها بپزند. در آن روز، دیگر هیچ کنعانیدر خانۀ خداوند لشکرها نخواهد بود.