Categories
مکاشفه

مکاشفه 7

مُهر شدن بندگان خدا

1 پس از آن، دیدم چهار فرشته در چهارگوشۀ زمین ایستاده‌اند و چهار بادِ زمین را بازمی‌دارند تا بر خشکی و دریا و هیچ درختی نوزند.

2 آنگاه فرشته‌ای دیگر دیدم که از محل طلوعِ آفتاب سر می‌زد و مُهر خدای زنده با او بود. و به بانگ بلند به آن چهار فرشته که قدرت آسیب رساندن به خشکی و دریا به آنها داده شده بود، ندا داد که:

3 «پیش از آنکه بر پیشانی بندگان خدایمان مُهر زنیم، به خشکی و دریا و درختان آسیب نرسانید.»

4 آنگاه شنیدم که شمار مُهرشدگان صد و چهل و چهار هزار تن از کل قبایل بنی‌اسرائیل بود.

5 از قبیلۀ یهودا دوازده هزار تن مُهر شدند،

از قبیلۀ رِئوبین، دوازده هزار تن،

از قبیلۀ جاد، دوازده هزار تن،

6 از قبیلۀ اَشیر، دوازده هزار تن،

از قبیلۀ نَفتالی، دوازده هزار تن،

از قبیلۀ مَنَسی، دوازده هزار تن،

7 از قبیلۀ شَمعون، دوازده هزار تن،

از قبیلۀ لاوی، دوازده هزار تن،

از قبیلۀ یِساکار، دوازده هزار تن،

8 از قبیلۀ زِبولون، دوازده هزار تن،

از قبیلۀ یوسف، دوازده هزار تن،

و از قبیلۀ بِنیامین دوازده هزار تن.

گروه بی‌شمار نجات‌یافتگان

9 پس از آن نظر کردم و اینک جماعتی عظیم از هر ملت و طایفه و قوم و زبان پیش روی خود دیدم که هیچ‌کس آنان را نمی‌توانست شماره کند و همه پیش تخت و در پیشگاه بره ایستاده بودند. همگان ردای سفید بر تن داشتند و شاخۀ نخل به دست.

10 آنان به بانگ بلند ندا در دادند که:

«نجات از آن خدای ماست،

که بر تخت نشسته؛

و از آنِ بره است.»

11 و همۀ فرشتگان، گرداگرد تخت و گرداگرد پیران و چهار موجود زنده ایستادند؛ و همه در پیشگاه تخت روی بر زمین نهادند و خدا را پرستش کرده،

12 گفتند:

«آمین!

ستایش و جلال

و حکمت و سپاس و اکرام

و قدرت و توانایی

خدای ما را باد، تا ابد.

آمین!»

13 آنگاه یکی از آن پیران از من پرسید: «اینان که ردای سفید به تن دارند کیانند و از کجا آمده‌اند؟»

14 جواب دادم: «این را تو می‌دانی، سرورم.» و او گفت: «اینان همان کسانند که از عذاب عظیم برگذشته‌اند و رداهای خود را در خون بره شسته‌اند و سفید کرده‌اند.

15 هم از این روست که:

«اینان در پیشگاه تخت خدایند

و شبانه‌روز او را در معبدش خدمت می‌کنند؛

و آن تخت‌نشین، خیمۀ خود را بر آنان می‌گستراند.

16 و دیگر هرگز گرسنه نخواهند شد،

و هرگز تشنه نخواهند گردید،

و دیگر تابش خورشید به رویشان نخواهد بارید،

و نه تابش هیچ گرمای سوزان دیگر.

17 زیرا که بره از مرکز تختْ شبان آنان خواهد بود،

و آنان را به چشمه‌های آب حیات رهنمون خواهد شد.

و خدا هر قطره اشکی را از چشم آنان خواهد سترد.»

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/42/32k/REV/7-3f44c94a1cd2a677308eba62ec909c0a.mp3?version_id=118—

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *