کتاب اوّل
راه پارسایان و راه شریران
1 خوشا به حال کسی که در مشورت شریران گام نزند
و در راه گنهکاران نایستد
و در محفل تمسخرگران ننشیند؛
2 بلکه رغبتش در شریعت خداوند باشد
و شبانهروز در شریعت او تأمل کند.
3 او بسان درختیست نشانده بر کنارۀ جویبار،
که میوۀ خویش در موسمش آرد به بار،
و برگش نیز پژمرده نشود،
و در هر آنچه کند کام یابد.
4 لیکن چنین نیستند شریران
بلکه همچو کاهند که دستِ باد میرانَدشان.
5 پس شریران را در داوری تابِ ایستادن نیست
و نه گنهکاران را در جمع پارسایان.
6 زیرا خداوند راه پارسایان را میپاید
اما طریق شریران به نابودی میانجامد.
—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/42/32k/PSA/1-97e796c8ff5ebd13d9414efca6806e66.mp3?version_id=118—