آنگاه که میخوانم، اجابتم فرما
برای سالار سرایندگان: با همراهی سازهای زهی. مزمور داوود.
1 ای خدای حقستانم،
آنگاه که میخوانم، اجابتم فرما.
در تنگی فراخیام بخشیدی،
فیضم ببخشا، و دعایم بشنو. سِلاه
2 تا چند، ای آدمیزادگان، عزّت من ذلّت خواهد بود؟
تا چند بطالت را دوست داشته در پی دروغ خواهید رفت؟ سِلاه
3 بدانید که خداوند سرسپردگان را برای خود جدا کرده است
و چون او را بخوانم، خداوند خواهد شنید.
4 خشمگین باشیداما گناه مکنید؛
در دلتان بر بسترهای خویش بیندیشید و خاموش باشید. سِلاه
5 قربانیهای شایسته تقدیم کنید،
و بر خداوند توکل بدارید.
6 بسیاری میگویند: «کیست که بر ما احسان کند؟»
خداوندا، نور روی خود را بر ما تابان ساز!
7 تو شادمانی در دل من نهادهای،
بیش از هنگامی که غَله و شراب تازۀ ایشان فراوان گشت.
8 به سلامتی آرمیده و به خواب هم میروم
زیرا تو تنها ای خداوند مرا در امنیت ساکن میسازی.
—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/42/32k/PSA/4-8078bbd9895b897aa00161fd0037f797.mp3?version_id=118—