صبحگاهان شادمانی فرا میرسد
مزمور داوود. سرودی برای تخصیص معبد.
1 خداوندا، تو را تمجید میکنم،
زیرا که مرا بالا کشیدی،
و نگذاشتی دشمنانم بر من شادی کنند.
2 ای یهوه خدای من، نزد تو فریاد کمک برآوردم
و مرا شفا بخشیدی.
3 خداوندا، تو جان مرا از هاویه برآوردی؛
و مرا از میان آنان که به گودال فرو میروند، زنده ساختی.
4 ای سرسپردگان خداوند، او را بسرایید؛
نام قدوس او را بستایید!
5 زیرا خشم او دمی بیش نمیپاید،
اما لطفش همۀ عمر را در بر میگیرد؛
شبی ممکن است سراسر به گریه بگذرد،
ولی صبحگاهان شادمانی رخ مینماید.
6 و اما من، در آسودگی خود گفتم:
«هرگز جنبش نخواهم خورد.»
7 خداوندا، آنگاه که لطف تو شامل حالم بود،
کوهِ مرا در قوّت استوار گردانیدی؛
اما چون روی از من نهان کردی،
هراسان گشتم.
8 خداوندا، تو را میخوانم؛
نزد تو، ای خداوندگار، فریاد التماس بلند میکنم:
9 «در مرگمن چه سودی است،
و در فرو رفتنم به گودال چه فایده؟
آیا خاک تو را خواهد ستود؟
آیا از امانت تو خبر خواهد داد؟
10 خداوندا، بشنو و مرا فیض عطا فرما؛
خداوندا، یاور من باش.»
11 تو شیون مرا به رقص بدل کردی؛
پلاس را از تنم به در آوردی
و مرا به شادی پوشانیدی،
12 تا همۀ وجودمتو را بسراید و خاموش نماند.
ای یهوه خدای من، تو را جاودانه شکر خواهم گزارد.
—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/42/32k/PSA/30-1b1b059707cfac9eb839d79fe771cb1d.mp3?version_id=118—