شهر خدای ما
سرود. مزمور پسران قورَح.
1 خداوند، بزرگ است
و بسیار درخورِ ستایش؛
در شهر خدای ما،
در کوه مقدس خویش.
2 کوه صَهیون،
زیبا در بلندایش،
شادمانی تمامی جهان است.
همچون بلندترین ارتفاعات صفوناست،
آن شهر پادشاهِ بزرگ!
3 خدا در دژهای آن است،
او خود را چون قلعۀ بلند شناسانیده.
4 هان پادشاهان به هم پیوستند
و با هم پیش آمدند؛
5 اما چون آن را دیدند،مبهوت گشتند،
و هراسان گریختند!
6 لرزه بر ایشان مستولی شد،
و درد شدید همچون زنی که میزاید.
7 تو کشتیهای تَرشیش را
به باد شرقی در هم شکستی.
8 چنانکه شنیده بودیم، به چشم خود دیدیم،
در شهر خداوندِ لشکرها؛
در شهر خدای ما،
که خدا تا به ابد استوارش خواهد ساخت. سِلاه
9 خدایا، در اندرون معبد تو
در محبتت تأمل میکنیم.
10 ستایش تو، خدایا، همچون آوازۀ نامت،
تا به کرانهای زمین میرسد؛
و دست راستت آکنده از عدالت است.
11 کوه صَهیون شادمان باشد
و شهرهاییهودا مسرور گردند
از داوریهای تو.
12 صَهیون را طواف کنید و گرداگردش گام زنید!
بُرجهایش را بشمارید.
13 سنگرهایش را ملاحظه کنید،
و در دژهایش تأمل نمایید،
تا برای نسل آینده بازگویید!
14 زیرا این است خدا، خدای ما، تا ابدالآباد،
او ما را تا به مرگرهبری خواهد کرد.
—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/42/32k/PSA/48-64829c94e115813b108fc83996130cbd.mp3?version_id=118—