جان من برای خدا انتظار میکشد
برای سالار سرایندگان: در مایۀ ’یِدوتون.‘
مزمور داوود.
1 تنها برای خدا جان من در سکوت انتظار میکشد،
زیرا نجات من از جانب اوست.
2 او یگانه صخره و نجات من است،
و دژِ بلند من،
پس هرگز جنبش نخواهم خورد.
3 تا به کِی بر مردی هجوم میآورید
تا جملگی وی را به قتل رسانید،
همچون دیواری خمیده و حصاری لرزان؟
4 بهیقین بر آنند که او را از جایگاه بلندش سرنگون کنند؛
از دروغ گفتن لذت میبرند؛
با دهان خود برکت میدهند،
اما در دلهایشان نفرین میکنند. سِلاه
5 تنها برای خدا، ای جان من، در سکوت انتظار بکش!
زیرا امید من از جانب اوست!
6 او یگانه صخره و نجات من است؛
و دژ بلند من،
پس جنبش نخواهم خورد.
7 بر خداست نجات و عزت من؛
صخرۀ نیرومند و پناه من در خداست.
8 ای قوم، همواره بر او توکل کنید،
و سفرۀ دل خویش را بر او بگشایید؛
زیرا که خدا پناه ماست. سِلاه
9 براستی که بنیآدم نَفَسی بیش نیستند،
و آدمیان فریبی بیش نی؛
در کفۀ ترازو بالا میروند،
زیرا جملگی با هم از بخار نیز سبکترند!
10 بر ظلم توکل مکنید
و به مالِ دزدی امید مبندید؛
و هرچند بر داراییتان افزوده گردد،
دل بدان مبندید.
11 خدا یک بار گفته است
و من دو بار شنیدهام که:
قدرت از آن خداست
12 و محبت نیز از آن تو، ای خداوندگار.
بهیقین که تو هر کس را سزا خواهی داد،
بر حسب آنچه کرده است.
—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/42/32k/PSA/62-abbd536f1b94a46e13572dbf76dcd6b4.mp3?version_id=118—