معرفیِ نامه به عبرانیان
نامه به عبرانیان خطاب به مسیحیان یهودینژادی نوشته شده است که احتمالاً به سبب درک نادرستشان از مقام و کار عیسی مسیح، در خطر بازگشت به کیش سابق خود بودند. از این رو، نویسنده در آغاز مسیح را به عنوان مکاشفۀ حقیقی و نهایی خدا معرفی میکند و برتری او را بر فرشتگان و موسی و کهانت یهود ثابت مینماید. او با تأکید بر سه حقیقت مسلم به این کار دست میزند: ۱) عیسی پسر ازلی و ابدی خداست، لذا برتر از انبیای عهد عتیق، فرشتگان و موسی است. ۲) خدا عیسی را کاهنی ابدی اعلام کرده است، پس او برتر از کاهنان عهد عتیق است. ۳) عیسی مؤمنان را از گناه، ترس و مرگ رهایی میبخشد و در مقام کاهن اعظم، نجات و رستگاری حقیقی را برای آنان به ارمغان میآورد. نظام قربانیها و مراسم دینی یهود، تنها سایهای از این نجات عظیم است.
نویسنده با اشاره به ایمانِ شخصیتهای برجستۀ تاریخ قوم اسرائیل (باب ۱۱)، خوانندگانش را به پایداری در ایمان تشویق میکند و در باب دوازدهم از ایشان میخواهد که با چشمدوختن به عیسی، ایمان خود را با وجود همۀ مصیبتها و سختیها، تا به آخر حفظ کنند. کتاب با بیان مطالبی پندآمیز و هشدارگونه به پایان میرسد.
تقسیمبندی کلّی
۱- مقدمه: مسیح، مکاشفۀ کامل خدا (۱:۱-۳)
۲- برتری مسیح بر فرشتگان (۱:۴ تا ۲:۱۸)
۳- برتری مسیح بر موسی و یوشَع (۳:۱ تا ۴:۱۳)
۴- برتری کهانت مسیح (۴:۱۴ تا ۲۸:۷)
۵- برتری عهد مسیح (بابهای ۸ و ۹)
۶- برتری قربانی مسیح (باب ۱۰)
۷- اهمیّت ایمان (بابهای ۱۱ و ۱۲)
۸- نصایح و بخش پایانی (باب ۱۳)