Categories
مزمور

مزمور 102

روی خویش از من پنهان مکن

دعای شخص ستمدیده، آنگاه که در عجز و ناتوانی، نالۀ خود را به حضور خداوند می‌ریزد.

1 خداوندا دعایم را بشنو!

بگذار فریاد کمکم به تو برسد!

2 در روز تنگی‌ام،

روی خویش از من پنهان مکن!

گوش خود به من فرا دار،

و در روزی که بخوانم، به‌زودی اجابتم فرما!

3 زیرا روزهایم چون دود سپری می‌شود،

و استخوانهایم همچون اخگرهای فروزان می‌سوزد.

4 دلم همچون علف بریده شده و خشک گردیده است؛

خوردن نان خود را از یاد می‌برم!

5 به سبب نالۀ بلندم

از من جز پوست و استخوان نمانده است!

6 همچون جغد صحراگشته‌ام؛

مانند بومِ ویرانه‌ها گردیده‌ام!

7 در بستر خود بیدار می‌مانم؛

چون گنجشکِ تنها بر لبِ بامَم!

8 همۀ روز، دشمنانم بر من طعنه می‌زنند؛

ریشخندکنندگانم مرا لعن می‌کنند!

9 زیرا خاکستر را چون نان می‌خورم

و آنچه را که می‌نوشم با اشکها درمی‌آمیزم،

10 به سبب خشم و غضب تو،

زیرا مرا بلند کردی و سپس به زیر افکندی!

11 روزهایم همچون سایۀ شامگاهی گشته،

و من چون علف می‌خشکم!

12 اما تو، خداوندا، تا ابد بر تخت نشسته‌ای،

و ذکر تو تا جمیع نسلهاست.

13 تو بر خواهی خاست و بر صَهیون شفقت خواهی کرد،

زیرا وقت آن است که بر او نظر لطف افکنی!

آری، زمان معین فرا رسیده است!

14 زیرا که خادمانت سنگهایش را عزیز می‌دارند،

و بر خاک آن شفقت می‌نمایند.

15 قومها از نام خداوند خواهند ترسید،

و همۀ پادشاهان زمین از جلال تو.

16 زیرا خداوند صَهیون را بنا خواهد کرد

و در جلال خویش نمایان خواهد شد.

17 او به دعای بیچارگان التفات خواهد کرد،

و استدعای ایشان را خوار نخواهد شمرد.

18 باشد که این برای نسل آینده نوشته شود،

تا قومی که آفریده خواهند شد خداوند را ستایش کرده، گویند:

19 «او از عرش مقدس خود فرو نگریست؛

خداوند از آسمان بر زمین نظر افکند،

20 تا نالۀ اسیران را بشنود

و محکومین به مرگ را آزاد سازد.»

21 تا نام خداوند را در صَهیون بر زبان رانند

و ستایش او را در اورشلیم،

22 آن هنگام که ملتها گرد هم آیند

و ممالک نیز، تا خداوند را بپرستند.

23 در میانۀ راهقوّتِ مرا خم کرده،

و روزهای مرا کوتاه کرده است.

24 پس گفتم:

«ای خدای من، مرا در نیمۀ عمرم برمگیر،

ای که سالهای تو تا جمیع نسلهاست!

25 تو از قدیم بنیان زمین را نهادی،

و آسمانها صنعت دستان توست!

26 آنها از میان می‌روند، اما تو بر جا می‌مانی!

آنها همه چون جامهْ مندرس خواهند شد!

مانند لباس جایگزینشان خواهی کرد،

و از میان خواهند رفت!

27 اما تو همان هستی،

و سالهای تو را پایانی نیست!

28 فرزندانِ خدمتگزارانت قرار خواهند یافت،

و نسل ایشان در حضور تو استوارخواهند شد.»

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/42/32k/PSA/102-7a7c6ec5437156e23543b1b5b8d040aa.mp3?version_id=118—

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *