بر امیران توکل مکنید
1 هَلِلویاه!
ای جان من، خداوند را ستایش کن!
2 تا زندهام خداوند را ستایش خواهم کرد؛
تا وجود دارم برای خدای خود سرود ستایش خواهم خواند.
3 بر امیران توکل مکنید،
بر آدمیزاد، که نزد او نجاتی نیست.
4 چون روح او بیرون میرود، او به خاک برمیگردد،
و در همان روز تدبیرهایش نابود میشود.
5 خوشا به حال آن که خدای یعقوب یاور اوست،
که امیدش بر یهوه خدای اوست؛
6 بر صانع آسمان و زمین،
و دریا و هر چه در آن است،
بر او که امانت را تا به ابد نگاه میدارد؛
7 که مظلومان را دادرسی میکند،
و گرسنگان را خوراک میدهد.
خداوند زندانیان را آزاد میسازد،
8 خداوند چشمان کوران را میگشاید؛
خداوند خمشدگان را برمیافرازد،
خداوند پارسایان را دوست میدارد.
9 خداوند بر غریبان دیدبانی میکند،
و حامی یتیمان و بیوهزنان است؛
اما راههای شریران را بیفرجام میگذارد.
10 خداوند جاودانه پادشاهی میکند،
خدای تو، ای صَهیون، در همۀ اعصار.
هللویاه!
—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/42/32k/PSA/146-e2b4aa42f8e1c7af536c63cc2660f9a9.mp3?version_id=118—