خدا به انصاف داوری خواهد کرد
برای سالار سرایندگان: در مایۀ ’نابود مکن‘. مزمور آساف. سرود.
1 خدایا، تو را سپاس میگوییم؛
تو را سپاس میگوییم زیرا نام تو نزدیک است،
و مردم از کارهای شگفت تو خبر میدهند!
2 میگویی: «در وقتی که من برمیگزینم،
به انصاف داوری خواهم کرد.
3 آنگاه که زمین و همۀ ساکنان آن به لرزه درآیند،
مَنَم که پایههای آن را مستحکم نگاه میدارم. سِلاه
4 فخرفروشان را میگویم: ”دیگر فخر مفروشید!“،
و شریران را میگویم: ”شاخ خود را برمیفرازید!
5 شاخهایتان را به بلندی برمیفرازید،
و با گردنِ افراشته سخن مگویید!“»
6 زیرا نه از شرق سرافرازی میآید،
نه از غرب، و نه از میان بیابان!
7 بلکه خداست که داوری میکند؛
یکی را به زیر میکشد و دیگری را برمیافرازد.
8 زیرا در دست خداوند پیالهای است
با شرابی پرجوش و آمیخته به چاشنیها!
آن را فرو میریزد، و شریران زمین
جملگی آن را تا آخرین قطره سرمیکشند.
9 و اما من، تا به ابد این را اعلام خواهم کرد
و در ستایش خدای یعقوب خواهم سرایید!
10 همۀ شاخهای شریران را قطع خواهم کرد،
اما شاخهای پارسایان برافراشته خواهد شد!
—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/42/32k/PSA/75-679459c76626afdf4ad518dd3928f0d2.mp3?version_id=118—