خداوندا، حکم بر برائتم ده
مزمور داوود.
1 خداوندا، حکم بر برائتم ده،
زیرا که من در صداقت خویش گام برداشتهام،
و بیتزلزل بر خداوند توکل کردهام.
2 خداوندا، مرا امتحان کن و بیازما،
دل و اندیشهام را از بوتۀ آزمایش بگذران؛
3 زیرا محبت تو را همواره پیش چشم خود دارم،
و پیوسته در سایۀ وفاداری تو گام میزنم.
4 با مردان باطل همنشین نمیگردم،
و با ریاکاران همراه نمیشوم؛
5 از جماعت بدکاران بیزارم
و با شریران همنشینی نمیکنم.
6 دستهایم را در بیگناهی میشویم،
و مذبح تو را، خداوندا، طواف میکنم؛
7 تا آواز شکرگزاری را بشنوانم،
و همۀ شگفتیهای تو را بازگویم.
8 خداوندا، محل خانۀ تو را دوست میدارم،
و جایگاه سکونت جلالت را.
9 جان مرا با گناهکاران برمگیر،
و نه حیات مرا با مردمان خونریز؛
10 که در دستانشان ترفندهای شریرانه است،
و دست راستشان آکنده از رشوه.
11 و اما من در صداقت خویش گام برمیدارم؛
فدیهام کن و فیضم ببخشا.
12 پایم در جای هموار ایستاده است؛
در جماعت بزرگ خداوند را متبارک میخوانم.
—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/42/32k/PSA/26-320d4a4b39e4671bd663799150abb715.mp3?version_id=118—