مرا از مردمان شریر رهایی ده
برای سالار سرایندگان. مزمور داوود.
1 خداوندا، مرا از مردمان شریر رهایی ده،
و از مردان خشونتکار محافظت فرما؛
2 از آنان که در دلهای خود شرارت را تدبیر میکنند،
و هر روز جنگی برمیافروزند.
3 زبان خود را چون مار تیز میکنند،
و زهر افعی زیر لبهایشان است. سِلاه
4 خداوندا، مرا از دست شریران نگاه دار،
و از مردان خشونتکار محافظت فرما،
که برای لغزانیدن پاهایم تدبیر کردهاند.
5 متکبران برایم دامی نهفتهاند؛
بندهای تورشان را گستردهاند،
و بر سر راهم تلهها گذاشتهاند. سِلاه
6 خداوندا، به تو میگویم که «تو خدای من هستی»؛
ای خداوند، به فریاد التماسم گوش فرا ده.
7 ای یهوه، خداوندگار من، که قوّتِ نجات من هستی،
تو سر مرا در روز جنگ محفوظ داشتی.
8 خداوندا، آرزوهای شریران را برآورده مساز؛
مگذار در نقشههای شریرانۀ خود کامیاب شوند،
مبادا سرافراز گردند. سِلاه
9 و اما سرهای آنان که مرا احاطهکردهاند،
به خباثت لبهایشان پوشیده شود.
10 اخگرهای سوزان بر ایشان فرو افتد؛
در آتش افکنده شوند،
و در گودالهای پر از لجن بیفتند،
و هرگز برنخیزند!
11 مگذار مرد بدگو در زمین استوار گردد،
باشد که بلا بهسرعت مرد خشونتکار را صید کند.
12 میدانم که خداوند ستمدیدگان را دادرسی خواهد کرد،
و عدالت را برای نیازمندان به اجرا در خواهد آورد.
13 هر آینه پارسایان نام تو را خواهند ستود،
و صالحان در حضور تو ساکن خواهند شد.
—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/42/32k/PSA/140-924dc881a0a553f91c9ac135faeedb29.mp3?version_id=118—