همۀ کارهای شگفتش را بازگویید
1 خداوند را سپاس گویید و نام او را بخوانید!
ملتها را از کردههای او باخبر سازید!
2 او را بسرایید و برایش سرود ستایش بخوانید!
همۀ کارهای شگفتش را بازگویید!
3 در نام قدوس او فخر کنید؛
دل جویندگان خداوند شادمان گردد!
4 خداوند و قوّت او را بطلبید؛
پیوسته جویای روی او باشید!
5 عجایبی را که به عمل آورده است، یاد بدارید،
آیات او و داوریهای دهانش را.
6 ای نسلِ خادم او ابراهیم،
ای پسرانِ یعقوب، که برگزیدۀ اویید.
7 اوست یهوه خدای ما!
داوریهای او در تمام جهان است!
8 عهد خود را تا ابد یاد میدارد،
کلامی را که امر فرموده است، تا هزاران پشت؛
9 عهدی را که با ابراهیم بست،
و سوگند خود را به اسحاق!
10 آن را چون فریضهای برای یعقوب استوار فرمود،
و چون عهدی جاودان برای اسرائیل.
11 گفت: «به تو سرزمین کنعان را خواهم بخشید،
تا قلمروی میراث شما شود.»
12 آنگاه که شمارشان اندک بود
و انگشتشمار بودند و در آنجا غریب؛
13 آنگاه که از قومی به قوم دیگر آواره بودند،
و از مملکتی به ملت دیگر،
14 نگذاشت کسی بر ایشان ظلم روا دارد،
بلکه پادشاهان را بهخاطر ایشان توبیخ کرده، گفت:
15 «دست خود را بر مسیحان من دراز مکنید،
و انبیای مرا آزار مرسانید!»
16 او قحطی را بر زمین فرا خواند
و تمامی ذخیرۀ نان را از میان برد؛
17 و مردی را پیشاپیش ایشان فرستاد،
یوسف را، که به غلامی فروخته شد.
18 پاهای او را به غُل و زنجیر زخمی کردند،
و گردنش در حلقۀ آهنین بسته شد؛
19 تا زمانی که سخن او واقع گردید،
و کلام خداوند درستی او را ثابت کرد.
20 پادشاه فرستاد و رهایش کرد؛
حاکم ملتها آزادش ساخت.
21 او را بر خانۀ خویش سرور ساخت،
و حاکم بر تمامی داراییاش؛
22 تا به ارادۀ خود بزرگان وی را در بند نهد
و مشایخِ وی را حکمت آموزد.
23 آنگاه اسرائیل به مصر درآمد،
و یعقوب در زمین حام غربت پذیرفت.
24 او قوم خویش را بسیار بارور ساخت،
و ایشان را از خصمانشان نیرومندتر گردانید؛
25 لیکن دل آنان را برگردانید تا از قوم او نفرت کنند،
و با خادمانش به نیرنگ رفتار نمایند.
26 او خادم خویش موسی را فرستاد،
و هارون را، که برگزیده بود.
27 آنان آیات او را در میان ایشان به ظهور آوردند،
و عجایب او را در زمین حام.
28 او تاریکی فرستاد و ظلمت پدید آمد؛
زیرا با کلام او مخالفت ورزیدند.
29 آبهایشان را به خون بدل ساخت،
و ماهیان ایشان را میرانید.
30 سرزمینشان از قورباغه پُر شد،
حتی خوابگاه شاهانشان.
31 او سخن گفت و انبوه مگسها پدید آمد،
و پشهها در همۀ حدود ایشان.
32 به عوض باران، بدیشان تگرگ داد،
با برق آذرخش در تمامی سرزمینشان؛
33 درختان تاک و انجیر ایشان را زد
و درختان قلمروی ایشان را شکست.
34 سخنی گفت، و انبوه ملخها آمدند،
انواع ملخهای بیشمار!
35 همۀ نباتاتِ زمین ایشان را فرو بلعیدند،
و محصول خاک ایشان را خوردند!
36 آنگاه همۀ نخستزادگان را در سرزمین ایشان زد،
نوبر قوّت ایشان را.
37 او اسرائیلرا با طلا و نقره بیرون آورد،
و از قبایل ایشان هیچکس لغزش نخورد.
38 مصر از رفتن آنها شادمان بود،
زیرا وحشتِ ایشان بر آن مستولی شده بود.
39 ابری برای پوشش گسترانید،
و آتشی تا شبهنگام روشنایی دهد.
40 تقاضا کردند، و برایشان بلدرچین فرستاد
و آنان را به نان آسمانی سیر گردانید.
41 صخره را بشکافت و آب برجهید،
و چون نهری در زمین خشک روان گردید!
42 زیرا که کلام مقدس خویش را به یاد آورد
و ابراهیم، خدمتگزار خود را.
43 او قوم خود را با شادمانی بیرون آورد،
و برگزیدگان خویش را با بانگ شادی؛
44 سرزمینهای قومها را بدیشان بخشید،
و ثمرۀ محنت ملتها را به میراث بردند،
45 تا فرایض او را نگاه دارند،
و احکام شریعت او را به جا آورند.
هَلِلویاه!
—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/42/32k/PSA/105-3f73500c77ce4b83c199ef68c2838af9.mp3?version_id=118—