وای بر آسودهخیالان
1 «وای بر شما که در صَهیون آسودهخیالید،
و بر شما که در کوهستان سامِرِه احساس امنیت میکنید،
شما مردان سرشناسِ سرآمدِ قومها،
که خاندان اسرائیل به شما روی میآورند!
2 به کَلنِه گذر کنید و بنگرید،
و از آنجا به حَماتِ بزرگ بروید،
و سپس به جَتِ فلسطین فرود آیید.
آیا آنها از مملکتهای شما نیکوترند؟
آیا قلمرو آنان وسیعتر از قلمرو شماست؟
3 شما فکر روز بلا را دور میسازید،
و مسند خشونت را نزدیک میآورید.
4 بر تختهای عاج میخوابید،
و بر بسترهایتان لَم میدهید؛
برهها را از گله
و گوسالهها را از آغل میخورید؛
5 بیدغدغه با نوای چنگ میسرایید
و همچون داوود سازهای موسیقی برای خود اختراع میکنید؛
6 شراب را در جامها مینوشید
و خود را با بهترین عطرها تدهین میکنید،
اما از ویرانی یوسف اندوهگین نمیشوید!
7 بنابراین شما نخستین کسانی خواهید بود که به تبعید میروند،
و عیشِ کسانی که لَم میدهند پایان خواهد یافت.»
8 خداوندگارْ یهوه به ذات خود قسم خورده است؛ یهوه خدای لشکرها چنین میفرماید:
«من از تکبر یعقوب بیزارم
و از کاخهای وی نفرت دارم،
پس شهر را با هرآنچه در آن است،
تسلیم خواهم کرد.»
9 اگر ده تن در خانهای باقی مانده باشند، آنان نیز خواهند مرد.
10 و چون خویشاوند کسی که میباید جسد او را بسوزاند، وی را برگیرد تا استخوانهایش را از خانه بیرون برد، به کسی که در اندرون خانه است خواهد گفت: «آیا کسی دیگر با توست؟» او پاسخ خواهد داد: «نه»! آنگاه آن شخص خواهد گفت: «خاموش باش! زیرا نام یهوه نباید بر زبان آورده شود.»
11 زیرا اینک خداوند فرمان میدهد،
و خانۀ بزرگ ویرانهای خواهد شد
و خانۀ کوچک خرابهای خواهد گردید.
12 آیا اسبان میتوانند بر صخرهها بتازند؟
آیا کسی میتواند با گاوان در آنجا شخم بزند؟
اما شما انصاف را به زهر
و میوۀ عدالت را به اَفسَنتین بدل کردهاید،
13 ای شما که در لودِبارشادی میکنید
و میگویید: «آیا به قوّت خویش کَرنایِمرا برای خود تسخیر نکردیم؟»
14 زیرا یهوه خدای لشکرها چنین میفرماید:
«ای خاندان اسرائیل،
اینک قومی را بر ضد شما بر خواهم انگیخت
که شما را از لِبوحَماتتا وادیعَرَبَه به تنگ آورند.»