برگزیدۀ خدا، کوروش
1 این است آنچه خداوند به مرد مسحشدۀ خود میگوید،
به کوروش، که دست راستش را گرفتم
تا قومها را در برابرش به زانو درآورم،
و توان ایستادگی را از آنان سلب کنم،
تا درها را در برابرش بگشایم
و دروازهها دیگر بسته نشوند:
2 «من پیش روی تو خواهم خرامید،
و بلندیها را هموار خواهم کرد؛
دروازههای برنجین را در هم خواهم شکست
و پشتبندهای آهنین را خواهم بُرید.
3 گنجهای نهان در تاریکی را به تو خواهم بخشید،
و خزائن پنهان در جایهای مخفی را از آنِ تو خواهم ساخت.
تا بدانی که من یهوه، خدای اسرائیل، هستم،
که تو را به نام میخوانم.
4 بهخاطر خدمتگزارم یعقوب،
و برگزیدهام اسرائیل است
که تو را به نام میخوانم
و لقبی پرافتخار به تو میبخشم،
اگرچه مرا نمیشناسی.
5 من یهوه هستم و دیگری نیست؛
بهجز من خدایی نیست.
اگرچه مرا نمیشناسی،
تو را تجهیز خواهم کرد،
6 تا از محل طلوع آفتاب تا محل غروب آن،
بدانند که غیر از من کسی نیست؛
من یهوه هستم و دیگری نیست؛
7 پدیدآورندۀ روشنایی و خالق تاریکی،
موجد سعادت و آفرینندۀ مصیبت؛
آری من، یهوه، تمام اینها را به جا میآورم.
8 ای آسمانها از بالا ببارانید،
و ابرها عدالت را فرو ریزند؛
زمین بشکافد
و نجات و عدالت بار آورد،
و آنها را با هم برویاند؛
من، خداوند، اینها را آفریدهام.
9 وای بر کسی که با صانع خود مجادله میکند،
حال آنکه سفالی از سفالهای زمین بیش نیست!
آیا گِل به کوزهگر میگوید: ”این چیست که میسازی؟“،
یا، ”کوزۀ تو را دسته نیست“؟
10 وای بر آن که به پدرش بگوید: ”این چیست که تولید میکنی؟!“
یا به مادرش، که: ”چه میزایی؟!“»
11 خداوند که قدوس اسرائیل و صانع اوست،
دربارۀ امور آینده چنین میفرماید:
«آیا دربارۀ فرزندانم مرا زیر سؤال میبرید؟
آیا درمورد اعمال دستانم به من امر و نهی میکنید؟
12 منم که زمین را ساختم
و انسان را بر آن آفریدم؛
دستان من بود که آسمانها را گسترانید،
و تمامی لشکریان آسمان را من فرمان دادم.
13 من کوروشرا برای اجرای عدالتم برانگیختهام،
و راههایش را جملگی راست خواهم گردانید.
او شهر مرا بنا خواهد کرد،
و اسیرانم را آزاد خواهد ساخت،
اما نه برای دستمزد یا پاداش؛»
این را خداوند لشکرها میگوید.
خداوند یگانه نجاتدهنده
14 خداوند چنین میفرماید:
«ثروتمصر و منفعتِ کوش و مردان بلندقامت سِبا،
جملگی نزد تو آمده، از آن تو خواهند گشت.
آنان از پی تو خواهند آمد،
و در غُل و زنجیر به نزد تو عبور خواهند کرد،
و در برابرت تعظیم کرده، التماسکنان خواهند گفت:
”براستی که خدا با توست و جز او کسی نیست؛
غیر از او خدایی نیست.“»
15 ای خدا و ای نجاتدهندۀ اسرائیل،
براستی که تو خدایی هستی که خود را پنهان میکنی.
16 همۀ سازندگان بتها سرافکنده و رسوا خواهند شد،
آری همه با هم به رسوایی گرفتار خواهند آمد.
17 اما اسرائیل به دست خداوند به نجات جاودانی نجات خواهد یافت،
و تا به ابد سرافکنده و رسوا نخواهد گشت.
18 زیرا خداوند که آسمانها را آفرید،
او که خداست و زمین را شکل داد،
و آن را ساخت و استوار نمود،
و آن را نیافرید تا تهی باشد،
بلکه تا از سکنه پر گردد،
هماو چنین میفرماید:
«من خداوند هستم،
و جز من کسی نیست.
19 من در خفا سخن نگفتم
و نه در جایی از سرزمین تاریک؛
و به نسل یعقوب نگفتم که
”مرا عبث بطلبید.“
من، یهوه، به امانت سخن میگویم
و آنچه را که راست است اعلام میکنم.
20 «ای بازماندگان قومها، گرد هم آیید!
بیایید و به هم نزدیک شوید!
نادانند کسانی که تمثالهای تراشیدۀ چوبین خویش را حمل میکنند،
و نزد خدایی که نجات نتواند داد، دست به دعا برمیدارند.
21 پس ادعای خود را مطرح سازید؛
با یکدیگر مشورت کنید.
کیست که اینها را از ایام قدیم بیان کرد،
و این همه را از گذشتههای دور اعلام داشت؟
آیا نه من که یهوه هستم؟
غیر از من خدایی نیست،
خدایی عادل و نجاتدهنده؛
آری، جز من خدایی نیست.
22 «ای همۀ کرانهای زمین،
به من روی آورید و نجات یابید!
زیرا که من خدا هستم،
و جز من خدایی نیست.
23 به ذاتِ خود قسم خوردهام
و این کلام به عدالت از دهانم صادر گشته،
و بر زمین نخواهد افتاد،
که هر زانویی در برابر من خم خواهد شد
و به من هر زبانی سوگند وفاداری خواهد خورد.
24 و ایشان دربارۀ من خواهند گفت:
پارسایی و قوّت تنها در خداوند است.
تمام آنان که از او خشمگینند
نزد وی آمده، سرافکنده خواهند شد.
25 اما در خداوند، همۀ فرزندان اسرائیل
پارسا محسوب شده، فخر خواهند کرد.»