وای بر متکیان بر مصر!
1 وای بر آنان که برای کمک، به مصر فرود میآیند
و بر اسبان توکل میکنند،
که اعتمادشان بر کثرت ارابهها
و قدرت سوارکاران است،
اما به قدوس اسرائیل نظر نمیکنند
و از خداوند یاری نمیطلبند.
2 اما او نیز حکیم است و بلا نازل میکند؛
او از کلام خود بازنمیگردد،
بلکه بر ضد خاندان شریران برمیخیزد،
و بر ضد آنان که بدکاران را یاری میرسانند.
3 اما مصریان انسانند و نه خدا؛
اسبانشان جسمند و نه روح.
آنگاه که خداوند دست خود را دراز کند
یاریرساننده خواهد لغزید،
یاریگیرنده خواهد افتاد،
و هر دو با هم هلاک خواهند شد.
4 خداوند به من چنین گفته است:
«بدانسان که شیر و شیر ژیان بر طعمۀ خود میغرّد،
و هرچند تمام گروه چوپانان بر او گرد آیند،
از فریادهای ایشان نمیهراسد
و از غوغایشان مضطرب نمیگردد،
به همانسان خداوند لشکرها نیز فرود خواهد آمد
تا بر کوه صَهیون و تَلّ آن نبرد کند.
5 همچون پرندگان در پرواز،
خداوند لشکرها از اورشلیم حفاظت خواهد کرد.
او از آن محافظت کرده، رهاییاش خواهد بخشید؛
و از آن درگذشته، رستگارش خواهد ساخت.»
6 ای بنیاسرائیل، به سوی او که سخت بر وی عِصیان ورزیدهاید، بازگشت کنید.
7 زیرا در آن روز تمامی شما بتهای طلا و نقره را که دستان گناهآلودتان ساخته است، ترک خواهید کرد.
8 «آنگاه آشور به شمشیری که از انسان نیست خواهد افتاد؛
آری، شمشیری که از بنیآدم نیست او را فرو خواهد بلعید.
از برابر شمشیر خواهد گریخت،
و جوانانش جملگی به بیگاری گماشته خواهند شد.
9 صخرۀ او از ترس زائل خواهد شد،
و سردارانش از عَلَمِ جنگ به هراس خواهند افتاد،»
این را خداوندی میفرماید
که آتش او در صَهیون است
و تنورش در اورشلیم.